خلع ید
عنوان دعوایی است که مالک یک مال غیرمنقول مانند خانه ، مغازه یا زمین
علیه متصرف غیرقانونی مال خود اقامه می کند و از دادگاه میخواهد که به روند
تصرف غیرمجاز متصرف پایان بخشیده و ملک او را از تصرف او خارج کرده و تحویل او بدهد .
نحوه طرح دعوی نیز به این نحوه است که مالک مال
غیر منقول با در دست داشتن سند مالکیت به دادگاه محل وقوع مال غیر منقول مراجعه
کرده و با تنظیم دادخواست و طرح دعوی خلع ید به طرفیت متصرف که در اصطلاح غاصب تلقی میشود
حق خود را مطالبه می کند .
شرط اصلی برای طرح دعوای مذکور ، داشتن مالکیت بلامنازع است .
به این معنا که مالک باید سندی در دست داشته بشد که مالکیت او را به طور کامل ثابت کند .
در صورتی نیز که فرد واقعا مالک باشد اما مدرکی برای اثبات ان نداشته و طرق مقابل نیز ادعای
مالکیت باید به دادگاه مراجعه و دعوای اثبات مالکیت مطرح کند و سپس با گرفتن حکم قطعی
اثبات مالکیت دعوای خلع ید را در دادگاه مطرح کند .
لازم به ذکر است که دعوای خلع ید با دعوای تصرف عدوانی و تخلیه ید متفاوت است .
زیرا منشا دعوای خلع ید غصب است و هیچ قراردادی بین مالک و متصرف وجود نداد .
این در حالی است که در تخلیه قرار داد وجود دارد اما با وصف اینکه مدت اجاره پایان پذیرفته
مستاجر حاضر به تخلیه ملک نیست .
