درخواست گواهی عدم امکان سازش
مشاوره حقوقی : ماده 1138قانون مدنی مقرر داشته است که ممکن است صیغه طلاق را توسط وکیل اجرا کرد
و برابر ماده 1071 قانون مدنی هر یک از مرد و زن می تواند برای عقد نکاح به عغیر وکالت دهد
و برابر مواد 656 و 657و 658 قانون مدنی نیز وکیل می تواند ایجابا و قبولا به وکالت از هر دو طرف مورد وکالت را انجام دهد
و چون منعی برای انجام چنین موضوعی وجود ندارد زوجین می توانند با توافق یکدیگر به احد از وکلای رسمی دادگستری اعطای وکالت نمایند
تا به طرفیت هر دو درخواست گواهی عدم سازش را بکند.
چون درخواست صدور گواهی عدم امکان سازش هر چند با توافق زوجنی باشد مستلزم رسیدگی قضائی در محکمه است
و این امر مستلزم حضور طرفین دعوا یا وکلای آنان در دادگاه است که طرح دعوا از ظرف وکیل مشترک یا این موضوع تعارض داشته و سازگاری ندارد
به ویژه اینکه در هر حال دادگاه باید به دعوای طلاق را به داور طرفین ارجاع و داور نیز سعی در صلح و سازش بین زوجین کند
بنابراین، طرح دعوا از طرف وکیل مشترک زوجین برخلاف و فاقد محمل قانونی است.
هر چند چنین شرایطی در فقه به نظر مشهور فقها جایز است.
افرادی که سند منتسب به آنان است قائم مقام آن ها می تواند اقامه دعوا کند ( بر فرض مثال زن و مرد یا زوجین و ورثه احتمالی دارای چنین حقی هستند )
و چون ادارات مستقیما متضرر نمی شوند دارای چنین حقی برای اقامه دعوا نیستند و ذی نفع محسوب نمی شوند.
زوجین این امکان را دارند که شرایط صحیح دیگری را حین عقد ازدواج یا عقد لازم دیگر پیش بکشند.
ممکن است وکالتی برای طلاق به زوجه داده شود که بی قید و شرط است.
وکالت در توافق طلاق که به هر نحو باید به دادگاه خانواده با صلاحیت رجوع شود و
صدور گواهی عدم امکان سازش تقاضا شود که در این صورت نظر اقلیت اعلام شده مورد تایید است.