بروزرسانی در تاریخ 1400.06.21
تمکین در لغت به معنای مالک شدن و ثابت نمودن است و معنای اصطلاح حقوقی آن
انجام وظایف زناشویی است که در مقابل آن نشوز قرار دارد به معنی خارج شدن از طاعت که ضمانت اجرای ان بیان خواهد شد.
بعد از اینکه عقد نکاح بطور صحیح واقع شود
هر یک از زوجین (زن و مرد) در مقابل یکدیگر به انجام وظایف مشخصی متعهد می گردند،
تمکین در واقع به معنای انجام وظایف زناشویی توسط زوجه (زن) می باشد.
بطور مثال مطابق با قانون مدنی و قانون حمایت خانواده، از جمله وظایف زن این است که در منزلی سکونت داشته باشد
که شوهر او انتخاب نموده است به شرط آنکه منزل، متناسب با شئونات زن انتخاب شده باشد.
بنابراین سکونت زن در منزلی که شوهر او انتخاب می نماید یکی از موارد تمکین زن محسوب می شود.
تمکین به معنای ادای وظایف زوجیت وبه 2دسته تمکین عام و خاص تقسیم می شود.
تمکین عام به معنی انجام وظایف خانوادگی و اطاعت از شوهر و پذیرفتن ریاست شوهر
بر خانواده و نظرات وی درمورد تربیت فرزندان ،
امور خانوادگی و امور و روابط اجتماعی است. و تمکین خاص به معنی برآورده کردن درخواست های جنسی زوج است.
در صورت عدم تمکین ، زن ناشزه بوده و استحقاق نفقه را نخواهد داشت .
عذر موجه که در ماده 1108 بیان شده خوف مالی و شرافتی و بدنی است که
با اثبات آن زن از محرومیت نفقه معاف میشود. اصل بر تمکین است و مرد با نشوز را ثابت کند.
1.عدم استحقاق نفقه
2.عدم استحقاق اجرت المثل
.امکان طرح دعوای الزام به تمکین از جانب زوج
3. اجازه ازدواج مجدد
در قانون عنوانی به نام حق حبس داریم. حق حبس یعنی مادام كه مهریه زن به او تقدیم نشده او می تواند از تمكین خودداری كند.